Kinderen met dyscalculie vertonen opvallende en blijvende moeilijkheden met rekenen en wiskunde en dit op het vlak van automatiseren, vaardigheden en technieken en/of problemen met visuo-spatiële deeltaken van het rekenen. Deze leerstoornis manifesteert zich vaak al op jonge leeftijd en kan een breed scala aan uitdagingen omvatten, zoals problemen met het begrijpen van getallen, het herkennen van cijfers en symbolen, het uitvoeren van eenvoudige rekenbewerkingen, en het onthouden van rekenfeiten.

 

Daarnaast kunnen kinderen met dyscalculie moeite hebben met het begrijpen en gebruiken van meetkundige concepten, het lezen van klokken, het omgaan met geld, en het inschatten van hoeveelheden en afstanden. 

 

Dyscalculie is niet gerelateerd aan een gebrek aan intelligentie of motivatie. Het is een specifieke leerstoornis die vaak erfelijk is en verband houdt met verschillen in de hersenstructuur en -functie. Vroege identificatie en interventie zijn cruciaal voor het helpen van kinderen met dyscalculie om effectieve strategieën te ontwikkelen en hun volledige potentieel te bereiken. Ondersteuning kan bestaan uit gespecialiseerde rekeninstructie, het gebruik van visuele hulpmiddelen, en aanpassingen in het onderwijs om de leeromgeving beter af te stemmen op hun behoeften.